Onduidelijke kleding heb ik aan, een overhemd dat vanachter oogt als een jurk. Er staat een man onder de brug die onduidelijke dingen doet, er is een connectie in onduidelijkheid. “U bent mooi gebleven, mevrouw,” zegt de man als ik hem passeer. Hij heeft een Surinaamse tongval. Het is bedoeld als compliment. Maar er is iets met deze zin.
We gaan daarom het zinnetje op betekenisniveau uit elkaar pellen. Het begint met U. Ik ben een U, geen schoolmeisje maar een ‘U’. Het kan komen door het Surinaams, maar volgens mij zeggen Surinamers niet zoals de Belgen tegen iedereen ‘U’, ze maken onderscheid. Dat ik ‘u’ ben, accepteer ik. De eerste keer dat je met ‘U’ aangesproken wordt is schrikken. Maar die tijd ligt ver achter me.
Maar dan komen we op het woordje ‘gebleven’. U bent mooi gebleven. Dat woord knaagt. Bedoelt hij: Op jouw leeftijd ziet iedere vrouw er uit als een dweil, maar jij niet, jij bent mooi gebleven? Of bedoelt hij: vrouwen op jouw leeftijd zijn ver over datum, behalve jij? Het maakt me niet blij.
Ik zie vrouwen die op een punt in hun leven komen, dat ze qua uiterlijk alles uit hun handen laten vallen. Ze hebben kinderen en een man thuis, het boeit niet meer. Vroeger verzorgden ze zich, kozen zorgvuldig hun outfit, droegen nog wel eens een jurk met een paal. Nu gaan ze make-uploos en lichtelijk vadzig door het leven, zich als ouder op school overal mee bemoeiend. Ik heb ernstige twijfels over hun seksleven, zeker als ik die man erbij zien, met een heinekengezwel en afgetrapte sneakers. Ze draaien samen de BV Kinderen en daar heb je het dan ook mee gehad. Het is duidelijk dat ze hun prioriteiten hebben verlegd. Je uiterlijk zegt iets over hoe je in het leven staat, en misschien zelfs over je levenslust.
Want er zijn genoeg vrouwen die nog steeds met zwier door het leven gaan, al of niet op hakken en al of niet met een kind op de arm. Leeftijd maakt niet uit, de zwierigen heb je van 30+ tot 60+ en daaronder en daarboven. Ze zijn met elegance tevoorschijn gekomen toen ze de voordeur dichttrokken en de wijde wereld ingingen. Niet in joggingbroek, niet met grijze uitgroei in het haar. Daarom zijn ze mooi gebleven, omdat ze het leven persoonlijk in de ogen kijken, als mens, als individu.
Alleen als ik ziek ben heb ik geen zin om een jurk uit te zoeken. Laat mij dan maar in mijn verwassen T-shirt door het huis sloffen, met bonkende hoofdpijn en één geitenwollen sok. Het woordje ‘mooi’ in het zinnetje U bent mooi gebleven zegt misschien veel meer over de plek die je je toe-eigent in je bestaan. Ik ken talloze voorbeelden van mooie dames die ouder zijn dan ik, omdat ze hun ervaringen inzetten om het ambacht van leven te verbeteren. Laat je nooit uit het veld van het leven slaan. Blijf mooi en word mooier. Dank dus voor het compliment, onduidelijke meneer onder de brug. Ik wil mooi blijven tot mijn graf, al ben ik grijs en gerimpeld.
Info: Tuniek, Cora Kemperman, broek, Nikki, laarzen, Colori.
p.s.: like ons op facebook, vinden we leuk.
