de ziel in je tuniek

door | 11 december 2017 | jurken, korte jurk | 0 Reacties

maar mijn ziel is tien jaar jonger

Toch weer even een ‘oeps’ – momentje, vanochtend voor de spiegel. Dat je ziet, okay, ik ben inderdaad geen 25 meer. Die wallen. Rimpeltjes. Maar vooral die serieuze blik. Wat kijk ik tegenwoordig bloedserieus de wereld in, sinds ik de veertig ben gepasseerd. Hoe is dat zo gekomen?

Geen idee, eigenlijk. Op een dag word je geboren, op een andere dag kom je erachter dat je bent die je bent, en dan begint het gedonder. De reacties van de omgeving op jou. De geboden en verboden van je ouders, met al hun goede bedoelingen. Je luistert naar ze, zolang je klein bent. Want je staat nog dicht bij het besef dat zij de wortel zijn van je leven. Bovendien geven ze je voeding, onderdak en liefde. Dat heb je nodig om groot te worden, “genoeg liefde om niet al te chagrijnig in je graf te donderen,” zegt Midas Dekkers. En zo is het maar net.

Vol geloof in het leven ga je trouwen, ziet twee kinderen en twaalf jaar verder in dat hier niemand beter van wordt, van dat huwelijk. Je pakt je boeltje weer bij elkaar en gaat scheiden. Ontmoet later je grote liefde, die plotseling overlijdt. Realiseert je hoe belangrijk vriendschappen zijn in het leven. Hebt onderwijl een aantal amoureuze verbintenissen, van experimenteel tot mooi tot pijnlijk. Schrijft je ondertussen suf in kranten en op sites, geeft les, blaft je kinderen ’s ochtends het bed uit en ’s avonds het bed weer in, alvorens ze voeding, onderdak en liefde te hebben gegeven. Neemt almaar meer hooi op je vork onder het motto: we merken vanzelf als de vork door gaat zakken. Er kan altijd nog hooi af.

Tot je op een gegeven moment, zoals vandaag, voor de spiegel staat en bedenkt: ben ik niet vergeten te lachen, in de vaart der volkeren? Ik had er niet om gevraagd om geboren te worden, maar nu dat toch is gebeurd, waarom dan die ernstige blik? Vier het leven, met lichtvoetige tred! Het was toch een frapante toevalstreffer, 44 jaar plus negen maanden geleden (volgens mij was dat het enige moment in mijn leven dat ik stipt op tijd was). En voor je er erg in hebt sta je voor je prachtige gloednieuwe Ikea wasbak te staren naar een tja, ehm – serieuze vrouw met een eigen huis van eh, tja – middelbare? Leeftijd?

Info: tuniek, Alchemist, (zijde), riempje, Mango, leren handschoenen, H&M, laarzen, Sacha, bontmutsje, Bonté Amsterdam. Fotografie, Kilian

 

p.s. : Like ons op feestboek 

levensles

Alles stroomt.

 

Partners

Vinted

Instagram