“Niet kopen, je haalt allerlei meuk in huis. Denk aan Marie Kondo.” Hoor ik in de winkel. Dit is wel het slechtste moment om het over Marie Kondo te hebben. Die kennen we toch? De opruimgoeroe.
Ga je nu, begin februari, naar de winkel dan tref je áls er nog sale is, 70% korting. Met daarop 25% extra kassakorting. Je krijgt bijna geld toe. Het zijn alleen de mazzeltjes, die er nog hangen. De winkeldochters, die niemand hebben wil, die stilletjes achter in de winkel hangen te wiebelen, eenzaam aan een haakje. Omdat ze bijvoorbeeld zo’n gek roze knoopje hebben op hun verder stemmige blauwe stof. Niemand begrijpt die jurk, al is het van een topontwerper. Iedereen haalt haar neus ervoor op. Gek ding, met die maffe roze knoop. Maar jij ziet er iets in. En happa, van 300 voor 100 en daar nog eens 25% vanaf, goed verhaal op partijen en feesten als iedereen je complimenteert met je bijzondere jurk. Want dat is altijd het geval met winkeldochters. Ze hangen op jou te wachten, want jij alleen snapt die jurk. “Dat je die aandurft, prachtig!” ga je geheid horen. Dat eerste deel van het compliment vind ik overigens altijd een beetje dubieus.
Val je ook op zo’n prachtige winkeldochter die daar elke jaar weer rond deze tijd zachtjes hangt te wiegen op de lucht van de airco, dan moet je dus even níet naar Marie Kondo luisteren. Of in mijn geval naar mijn vader, die zegt hetzelfde: “Heb je die jurk echt nódig?” Hij vraagt het altijd een beetje bezorgd, dat is het schattige. Met een jaren-50 wederopbouwblik. Nee, natuurlijk niet, pap. Ik heb deze jurk totaal niet nodig. Ik heb een voorraad jurken waarmee ik nog tot diep in de 22ste eeuw toe kan. Maar het moet. Het moet even.
Toch is mijn vader onbedoeld zijn tijd vooruit. Hij is de stem van het geweten, dat bijna dichtgeschroeid is bij mij, maar er nog wel is. Kleding is hét probleem van deze tijd, de op twee- na vervuilendste branche ter wereld. Een branche waar bijna niemand fatsoenlijk verdient en die ernstig schade toebrengt aan het milieu. Die in prijs nauwelijks is gestegen terwijl dat wel geldt voor vrijwel alle andere producten. Inflatie, behalve voor kleding. Gaat dat ten koste ergens van? Ja, natuurlijk, van mens en milieu, simpel gezegd. Zodra je denkt “Hoe kunnen ze het er voor maken,” bedenk dan dat dit ook niet kan. Iemand betaalt voor die stuntprijzen. Iemand zit in een sweatshop van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat voor 20 cent per uur te werken aan jouw jurk of overhemd, en die persoon zou vaak je kind of kleinkind kunnen zijn. In sommige winkels en ketens (namen noem ik niet) moet je gewoon niet komen.
Terug naar mezelf, de duurzamekledingzondaar. Zegt een Japans spreekwoord niet: “De weg weten en die niet bewandelen, is de ergste vorm van lafhartigheid”? Wrijf het er maar in. Maar ik maak kleine stapjes op de goede weg. Om te beginnen probeer ik er op te letten dat ik alleen duurzame merken koop, en informeer ik bij twijfel waar het gemaakt is. Bij een aantal ketens kom ik om die reden niet. Ik koop ook steeds meer tweedehands. Ik probeer natuurlijke stoffen te kopen. Ik ben bezig om minder online te shoppen, maar dat is moeilijk. Ik ben er nog láng niet.
Waar ik naar toe wil, is dat ik een overzichtelijke kledingkast heb, met kleding die bij mij past, en die ik kan combineren. Die over 10 jaar ook nog mooi is. Mijn hoofdzonde is: Ik koop te veel. Wij kopen gewoon teveel. Dat moet stoppen. Je hebt gelijk, pap, ik had die jurk destijds niet nodig.
Info: deze jurk heb ik van Livstores, sponsor van Jurkenvanmaria. Prachtige jurk, mooie print (met paradijsvogels!), eenvoudig en tijdloos. Gemaakt in Europa van het Nederlandse merk Elements of Freedom . Livstores heeft echt gave kledingstukken, en Marjan Londeman coacht je goed als je twijfelt. Ze is eerlijk en kundig. Alles bij Livstores is op alle vlakken duurzaam, dus je kunt er met een gerust geweten naartoe. Ik ben fan.
Livstores: Twijnstraat 41 Utrecht www.livstores.nl
Jurk: Elements of Freedom : https://elementsoffreedom.nl/
Laarzen, Toral, foto, Bart Leenders
lees ook https://www.jurkenvanmaria.nl/modeontwerpster-fenny-faber/
