Er is een nieuwe liefde in mijn leven geslopen. Ik noem het ‘nieuwe liefde’ omdat er al veel liefde in mijn leven was en is. Kinderen, vrienden, familie. Maar nu ben ik een reisgezel in de liefde tegen gekomen, in de trein nota bene, en we reizen nu een paar maanden.
Wordt je leven beter met een nieuwe liefde? Ja en nee. Eerst een paar misverstanden uit de weg. Die veelgehoorde vermaning dat je, als je single bent, ‘eerst moet leren om zelf gelukkig te zijn, zonder iemand anders’. Dat is maar ten dele waar, Want als dat zo is, waarom heeft dan ieder mens behoefte aan een metgezel in de liefde? Waarom zijn Tinder en Relatieplanet dan succesvol? Er is niets mis met het verlangen naar een partner. Voor de vrijgezellen is het wel goed als hun leven op orde is, als ze in meerdere of mindere mate gelukkig zijn, zodat een partner die gaten niet allemaal hoeft te vullen. Tegelijkertijd mag iedereen verlangen naar tweezaamheid. Maar om als partner de eenzaamheidshiaten te moeten opvullen, is een onmogelijke taak.
Ik was een tijdje single. Echt single. Rommel opgeruimd, zoals vage relaties die maar niet van de grond kwamen. Ik constateerde dat het me alleen maar afbrak, dat ik beter af was zonder. Iemand moet je recht doen, anders kan liefde ondermijnend zijn. Ik had me niet ingeschreven op relatiesites. Gewoon ouderwets single. Het leven zonder partner was prima, maar soms ook alleen. Vooral op de zaterdagen, als Anna en Sofie en de rest met hun liefjes in bed lagen of aan het strand, als iedereen de hort op was. Ik heb die eenzaamheid niet opgelost door te gaan tinderen om met een RSI-vingertje van het swipen uiteindelijk in slaap te vallen, een lege fles wijn naast het bed. Geen sites, geen Tinder, gewoon leven zoals altijd. Ik leerde dat het leuk was om in mijn eentje naar de film te gaan.
Nu pluk ik de vruchten van die stillere periode. Reisgenoot en ik doen veel dingen samen, maar ik vind het ook prima om alleen te zijn. Tof om een metgezel in deze reis door het leven te hebben. Iemand die naast je opreist, waar je mee kunt praten (verbaal en non-verbaal) en die je kunt wijzen op de mooie dingen die je ziet onderweg. Super.
Je reiskaravaan van kinderen, vrienden en familie was al prima en is dat nog steeds. Zonder die karavaan zou ik niet kunnen leven. Een reisgenoot is dicht bij je in de buurt. Hij of zij kan je behoeden voor misstappen, zodat je niet in het ravijn dondert. Maar heb je die reisgenoot per se nodig omdat een mens ‘op zoek moet naar zjin wederhelft’ of omdat je anders alleen eindigt? Welnee.
