beschouwend
‘Pijn opent deuren van je binnenste’ Tekst: Marieke van Willigen | Fotografie: Arco Krijgsman Als je eruit gekickt wordt door de remonstranten, ben je vast heel rebels. Maar dat valt mee: schrijver, theoloog, hoogleraar én graalvrouw Christa Anbeek maakt van...
Ik ben erin geluisd door de schipper. Vierkant erin geluisd. Dat ging zo. Zoals ik vast wel eens ergens heb vermeld, is hij een fervent sportschoolganger. Het is geen normale sportschool waar hij heengaat, aldus hemzelf, maar een bijzondere. Een kleine waarin je in...
Op het station bots ik tegen een komkommer op. Een eind verderop loopt Woody Woodpacker en zelfs Sinterklaas is voor de gelegenheid terug in het land. Geen schimmel, wel een staf. Het was carnaval afgelopen weekend. Als Noordeling ken ik het niet. Bij ons had je geen...
Stille en woelige wateren Ik heb altijd een diepe bewondering voor stille mensen. Die daar rustig in een hoek zitten, soms knikken terwijl je nooit precies weet wat ze bedoelen met het knikje. Ongetwijfeld iets dieps. Je ziet het aan de blik. Als ze een opmerking...
Mijn Oekraïense vriendin Sofiia Farakh is inmiddels twee jaar overleden. Voor Trouw schreef ik een stuk over onze vriendschap Hier publiceer ik het artikel nog een keer, als een in memoriam voor een zeer bijzondere vrouw. Tekst, Anna Maria van Willigen, foto: Gerard...
In dit schrijven leg ik je uit waarom ik terug ga naar mijn oorspronkelijke naam “Anna Maria”. Ik ben bijna veertien en zit in de trein vanuit Groningen onderweg naar een school waar ik niet naartoe wil. Ik overweeg om door te rijden, naar de grote stad Utrecht of nog...
Toen ik op een verloren moment op facebook keek, zag ik een containerhuis. Er was net een goedertrein voorbij gedenderd, wat meestal vijf minuten vertraging betekent. Op het gure station staand, zag ik op het venster van mijn telefoon het containerhuis. Men had een...
Mijn moeder zit op de rode leunstoel bij de open haard. “Wat ben ik blij dat je er bent,” zegt ze. Haar hele gezicht straalt. Er is een conditiefiets in het huis gekomen, voor beweging. Mijn vader maakt koffie en heeft lekkere koeken gekocht. “Heerlijk, Dries,” zegt...
Goed nieuws: de laatste tien jaar gaan er minder familiebedrijven failliet, volgens de recente cijfers van Centraal Bureau voor de Statistiek, hoewel er weer een kleine toename is van failliesementen is het afgelopen jaar. Hoe erg is het om failliet te gaan? Het...
De meeste mensen deugen (volgens mij) "Mag ik iets vragen," zegt de blinde man. "Waar is hier de trap naar beneden?" Loopt u even mee, hou me maar vast," zeg ik. Hij pakt me bij mijn arm. "Kan dat wel, mist u de trein dan niet?" vraagt hij. "Nee hoor, ik heb nog drie...
Plezier is een rode draad die ik hier in Vallebona ontdek in de twee weken dat ik hier zit. Vallebona is een klein sprookjesachtig plaatsje aan de Ligurische kust van Italië. Smalle straatjes, klimmen en dalen, veel bloemen en weinig toeristen. De straatjes zijn zo...
Noem het slordig dat ik er niet aan gedacht heb contant geld mee te nemen naar het middeleeuwse dorpje Vallebona in Italië. Francesca van het pizzarestaurant is al niet de toeschietelijkste: 'Ik spreek geen Frans of Engels. Alleen italiaans." En ze kijkt niet of ze...
levensles
Partners
Vinted
