beschouwend
Op het station bots ik tegen een komkommer op. Een eind verderop loopt Woody de Woodpacker himself en zelfs Sinterklaas is voor de gelegenheid terug in het land. Te voet, zonder schimmel, wel met staf. Het was carnaval afgelopen weekend. Als Noordeling ken ik het...
“Zitten, niet bewegen,” zegt Sofia ruim een week geleden. Ze ligt in het ziekenhuis en heeft haar schetsboek gepakt. Ze wil me tekenen. Ik lach en wijs iets aan. “Niet lachen en niet wijzen,” sommeert ze. “Zo kan ik je niet tekenen. Stilzitten.” Gefocust trekt ze...
Hoe uit een vergissing via social networks een videokunstwerk ontstaat. Een mooie jurk, van Moniek Miedema, gekocht in Groningen. Vriend Arie Willem ken ik nog van mijn Abstedetijd. Ik heb een tijdje les gegeven op die school. Ik was nog studerende maar er was een...
Dit weekend was ik in Groningen. Oorspronkelijk kom ik daar ‘van weg’. Ik woon overigens langer in Utrecht dan ik ooit in Groningen heb gewoond. Ik ben opgegroeid in Haren. Dat verdoezel ik meestal, want nooit reageert iemand daar neutraal op. De Noordelingen zeggen:...
Bonjour 2023. Rond middernacht staan we op de brug over de Jutfaas bij Ledig Erf in Utrecht. Het vuurwerk spiegelt soms op het water. Schijnen en verdwijnen. Er zijn medemensen met een glas in de hand. Anna heeft sterretjes mee. “Maria!” Een oude fling van vroeger...
Nu de reisgenoot en ik een verschillende afslag hebben genomen, wandel ik in een ander landschap. We hebben onze tenten opgebroken en zijn voortgegaan. Een omhelzing op het kruispunt, en door. Het voelt vertrouwd, het nomadische leven. Alleen ben ik niet. Mijn...
jurkendieet Anna appt: ‘Wat zou jij doen, een groter huis kopen of tien vuilniszakken kleding wegdoen?” Een groter huis kopen, app ik terug. Maar daar heeft ze op dit moment geen geld voor, dus dan wordt het toch tien vuilniszakken wegbrengen naar het goede doel. Ze...
Ik had een asverstrooiing dit weekend. Los van het feit dat de aanleiding van een asverstrooiing altijd heel verdrietig is, is de uitvoering vaak knullig. Nog nooit heb ik een normale, eerbiedwaardige asverstrooiing meegemaakt, Je moet het officieel aanvragen, bij de...
Pas zat ik met een mannelijke collega in Orloff voor een werkbespreking. Alles was prima, op één lijn, de plaatselijke Utrechtse roddels waren uitgewisseld, tot het moment van afrekening kwam. “Splitten?” vroeg ik. “Tuurlijk niet,” zei hij. Ik bedankte voor de...
Deze column kwam tot stand in samenwerking met het platform van mijn studenten op www.nooitofnu.fhj.nl Het woord ‘crises’ zou ik willen veranderen in ‘fases’. Niks ‘quarterlifecrisis, midlifecrisis of puberteit.’, dat zijn dramawoorden voor iets heel normaals, je...
Als je een speciale reisgenoot hebt, is er een kans dat één van de twee een afslag neemt. Omdat je een andere bestemming hebt, of gewoon, omdat de ander zijn koers moet wijzigen. Dat is bij ons gebeurd. De reisgenoot en ik reizen niet meer samen. Drie en een half jaar...
Dat mijn gebit langzaam af aan het brokkelen is, is niet nieuw. "Gek," zei de vorige keer de tandarts, "Er was niets met deze tand aan de hand. Toch zomaar een stuk eraf. Nog nooit zoiets gezien." Afgelopen week moest ik naar de tandarts vanwege een andere tand, die...
levensles
Jan Willem Kirpestein
Partners
Vinted
