beschouwend
Inmiddels een jaar geleden is Sis van Rossem overleden. We zullen haar niet vergeten, haar naam zij met ere genoemd. Vroeger hebben we nog les van haar gehad, tijdens onze studie Nederlands. Mijn vroegere studiegenoten en ik apten erover vanochtend. We zijn allemaal...
Ik was even bang dat Pim overleden was. Pim is mijn buurman. Niet letterlijk mijn buurman, hij woont een blok verder, maar wel dermate buurman dat hij het vaste rustpunt in mijn leven is. ’s Ochtends als ik naar mijn werk fiets, zit hij al voor zijn huis te vissen. In...
Goede vrijdag en Pasen: de banaliteit van het kwade en van het goede Op Goede Vrijdag zagen we de film ‘Wannsee’, over de vergadering in Berlijn, waarin besloten werd hoe het jodenvraagstuk definitief op te lossen. In twee uur tijd werd besloten hoe en waar de elf...
Ik ben al een paar weken 50 jaar en het begint te wennen! Niet meer dat lullige 49, zo’n net-nietleeftijd, maar gewoon, keihard een halve eeuw. De studenten en mijn kinderen vinden dat ik al met één been in het graf sta, zelf heb ik dat idee helemaal niet. Ik zwier...
“Zitten, niet bewegen,” zegt Sofia ruim een week geleden. Ze ligt in het ziekenhuis en heeft haar schetsboek gepakt. Ze wil me tekenen. Ik lach en wijs iets aan. “Niet lachen en niet wijzen,” sommeert ze. “Zo kan ik je niet tekenen. Stilzitten.” Gefocust trekt ze...
Hoe uit een vergissing via social networks een videokunstwerk ontstaat. Een mooie jurk, van Moniek Miedema, gekocht in Groningen. Vriend Arie Willem ken ik nog van mijn Abstedetijd. Ik heb een tijdje les gegeven op die school. Ik was nog studerende maar er was een...
Dit weekend was ik in Groningen. Oorspronkelijk kom ik daar ‘van weg’. Ik woon overigens langer in Utrecht dan ik ooit in Groningen heb gewoond. Ik ben opgegroeid in Haren. Dat verdoezel ik meestal, want nooit reageert iemand daar neutraal op. De Noordelingen zeggen:...
Bonjour 2023. Rond middernacht staan we op de brug over de Jutfaas bij Ledig Erf in Utrecht. Het vuurwerk spiegelt soms op het water. Schijnen en verdwijnen. Er zijn medemensen met een glas in de hand. Anna heeft sterretjes mee. “Maria!” Een oude fling van vroeger...
Nu de reisgenoot en ik een verschillende afslag hebben genomen, wandel ik in een ander landschap. We hebben onze tenten opgebroken en zijn voortgegaan. Een omhelzing op het kruispunt, en door. Het voelt vertrouwd, het nomadische leven. Alleen ben ik niet. Mijn...
jurkendieet Anna appt: ‘Wat zou jij doen, een groter huis kopen of tien vuilniszakken kleding wegdoen?” Een groter huis kopen, app ik terug. Maar daar heeft ze op dit moment geen geld voor, dus dan wordt het toch tien vuilniszakken wegbrengen naar het goede doel. Ze...
Ik had een asverstrooiing dit weekend. Los van het feit dat de aanleiding van een asverstrooiing altijd heel verdrietig is, is de uitvoering vaak knullig. Nog nooit heb ik een normale, eerbiedwaardige asverstrooiing meegemaakt, Je moet het officieel aanvragen, bij de...
Pas zat ik met een mannelijke collega in Orloff voor een werkbespreking. Alles was prima, op één lijn, de plaatselijke Utrechtse roddels waren uitgewisseld, tot het moment van afrekening kwam. “Splitten?” vroeg ik. “Tuurlijk niet,” zei hij. Ik bedankte voor de...
levensles
Leo Tolstoj
Partners
Vinted
