De wereld wordt bestuurd door krasse knarren. Poetin is de jongste knar, 71 jaar. Daarna volgt Donald Trump, 77 en de nestor is Biden, met 81. Het probleem met oude mannen is dat ze nog opgevoed zijn in een cultuur dat het mannelijke deel van de wereldbevolking zonder inmenging van vrouwen achter de knoppen zat. Ze kwamen overal mee weg, je kon nog gewoon en plein public lekker plat zeggen “Grijp ze in hun kutjes,” Hahaha! Was grapje! Hopelijk is dit een laatste restant van stuitend hegemonisch mannelijk gedrag. Dit soort respectloze uitlatingen zijn inmiddels echt not-done.
Het voordeel van het stijgen van je leeftijd is, dat je een bak aan ervaring hebt. De bedoeling is dat je die wijsheid langzamerhand overdraagt. Dat gaat zo in drie van de vier vitale beroepsgroepen – zorg, onderwijs, en in de journalistiek. Er komt een punt van de pensioengerechtigde leeftijd. Het idee is dat er meer ruimte komt voor de generatie onder je, die nog de leeftijd en de kracht hebben om een meerjarenplan uit te rollen. Het voorkomt ad-hocpolitiek en het geeft anderen kansen. Wel kun je blijven adviseren desgewenst. Raad geven. Diepgang en lagen bieden, want het waarom der dingen vergeet de jeugd (= 71 min ) nog wel eens in de vaart der volkeren.
Maar dit gaat blijkbaar niet op voor de wereldpolitiek. Je mag door blijven gaan tot je er bij neervalt, namen verhaspelend, een pruik dragend vanwege kaalte, je laatste punt maken wat je de rest van je leven blijkbaar niet gelukt is. Het zijn ook nog eens hele onbescheiden mannen, deze bovenbazen. Ze kunnen geen stap opzij zetten. Of ze zijn arrogant, ze denken dat niemand anders de capaciteiten heeft die zij hebben. Allemaal geen mooie eigenschappen voor een president van wereldformaat.
Laten ze alsjeblieft snel naar het knarrenhof gaan en hun positie overdragen aan iemand met minder geldingsdrang en langere lijnen voor zich. Iemand (liefst een verstandige vrouw, maar dat is een persoonlijke voorkeur) die niet een laatste punt wil maken. En dan, maar dat is een gedachtenexperiment, slijten ze hun laatste jaren in hetzelfde knarrenhof. Dan komen ze eindelijk toe aan samenwerking en zelfreflectie.
