Op het station bots ik tegen een komkommer op. Een eind verderop loopt Woody de Woodpacker himself en zelfs Sinterklaas is voor de gelegenheid terug in het land. Te voet, zonder schimmel, wel met staf. Het was carnaval afgelopen weekend. Als Noordeling ken ik het...
Columns
Toen Sofia bij ons was #in memoriam
“Zitten, niet bewegen,” zegt Sofia ruim een week geleden. Ze ligt in het ziekenhuis en heeft haar schetsboek gepakt. Ze wil me tekenen. Ik lach en wijs iets aan. “Niet lachen en niet wijzen,” sommeert ze. “Zo kan ik je niet tekenen. Stilzitten.” Gefocust trekt ze...
videokunstwerk van een vriend: “De future is female!”
Hoe uit een vergissing via social networks een videokunstwerk ontstaat. Een mooie jurk, van Moniek Miedema, gekocht in Groningen. Vriend Arie Willem ken ik nog van mijn Abstedetijd. Ik heb een tijdje les gegeven op die school. Ik was nog studerende maar er was een...
Groningen, mijn eerste liefde
Dit weekend was ik in Groningen. Oorspronkelijk kom ik daar ‘van weg’. Ik woon overigens langer in Utrecht dan ik ooit in Groningen heb gewoond. Ik ben opgegroeid in Haren. Dat verdoezel ik meestal, want nooit reageert iemand daar neutraal op. De Noordelingen zeggen:...
Alles stroomt in 2023
Bonjour 2023. Rond middernacht staan we op de brug over de Jutfaas bij Ledig Erf in Utrecht. Het vuurwerk spiegelt soms op het water. Schijnen en verdwijnen. Er zijn medemensen met een glas in de hand. Anna heeft sterretjes mee. “Maria!” Een oude fling van vroeger...
Titanic 2.0
Tien jaar geleden, 2012. Ik voelde me een Oosterse prinses in deze jurk van Addy van den Krommenacker. Liep ik erin, dan waaiden de voile zijkanten op. Ik was op een feest van de Persgroep op het Cruiseschip s.s. Rotterdam. De lichtjes van het feest waren al vanaf...
De dood van een apparaat
De dood van een apparaat. Hoe vallen laptops? Niet anders dan dat je van de trap valt. Je mist een trede, omdat je net je jurk recht trekt, zoiets, en voor je er erg in hebt flikker je ruggelings naar beneden. Ik weet er alles van, lees maar. Zoiets gebeurde met mijn...
Reizen zonder reisgenoot
Nu de reisgenoot en ik een verschillende afslag hebben genomen, wandel ik in een ander landschap. We hebben onze tenten opgebroken en zijn voortgegaan. Een omhelzing op het kruispunt, en door. Het voelt vertrouwd, het nomadische leven. Alleen ben ik niet. Mijn...
oranje ondersteboven
VVoetbal. Sorry dat ik het zeg, maar ik hoop dat we verliezen, dan is deze voetbalonzin voorbij. (en nu heb ik waarschijnlijk een stuk minder lezers...) Nederland is veranderd in een gekkenhuis: we gaan in oranje. We waren al niet echt een stilistisch vooroplopend...
Waarom we op jurkendieet moeten
jurkendieet Anna appt: ‘Wat zou jij doen, een groter huis kopen of tien vuilniszakken kleding wegdoen?” Een groter huis kopen, app ik terug. Maar daar heeft ze op dit moment geen geld voor, dus dan wordt het toch tien vuilniszakken wegbrengen naar het goede doel. Ze...
asverstrooiing: daarom wil ik begraven worden en niet gecremeerd.
Ik had een asverstrooiing dit weekend. Los van het feit dat de aanleiding van een asverstrooiing altijd heel verdrietig is, is de uitvoering vaak knullig. Nog nooit heb ik een normale, eerbiedwaardige asverstrooiing meegemaakt, Je moet het officieel aanvragen, bij de...
Betaalt de man of de vrouw in een restaurant?
Pas zat ik met een mannelijke collega in Orloff voor een werkbespreking. Alles was prima, op één lijn, de plaatselijke Utrechtse roddels waren uitgewisseld, tot het moment van afrekening kwam. “Splitten?” vroeg ik. “Tuurlijk niet,” zei hij. Ik bedankte voor de...