Ik was van mijn step geflikkerd, want ik had het wiel er niet goed ingeklikt, lang verhaal en het bomt verder ook niet, het komt erop neer dat ik bloedend binnen kwam gestrompeld bij de fietsenmaker, voorwiel in de hand. Hij had de step in één tel gemaakt. “Hoe oud ben je? Step je nog steeds?” zei hij honend toen ik de winkel weer uitstepte. De fietsenmaker vindt dat ik toe ben aan een fiets. Ik zie dat anders.
Probeer dat moment terug te halen hoe je je voelde toen je je step kreeg. Fuck de driewieler, gáán! Banaan en yoki in je mand en de wijde wereld in! Beter dan toen wordt het toch gewoon niet meer? Dat Douwe Dabbertgevoel heb ik nog steeds op de step.
Okay, het is tevens goed voor mijn bil- en beenspieren, en dat moet, want ik wil in shape blijven en ik haat de sportschool. De step geeft alternatieve squads. Ik kan het iedereen aanraden in de leeftijd van 2 tot 102.
