Noem het slordig dat ik er niet aan gedacht heb contant geld mee te nemen naar het middeleeuwse dorpje Vallebona in Italië. Francesca van het pizzarestaurant is al niet de toeschietelijkste: 'Ik spreek geen Frans of Engels. Alleen italiaans." En ze kijkt niet of ze...
verhalend
van de moeder en de dochter op een maandag
Dat ik ’s avonds in de Kromme Rijn zwem, is tot daar aan toe. Ik ben inmiddels de schaamte voorbij, dat jonge lijf van dertig jaar geleden heb ik niet meer, je doet je jurk in de waterdichte tas en springt het water in. En zwemt als mens, vrouw, persoon,...
Ga toch zwemmen
Je kunt duizend kilometer naar Italië reizen om in een andere wereld te zijn, wat ik over een paar weken ook ga doen, maar in wezen zit die andere wereld om de hoek. Bijna elke ochtend ga ik zwemmen in de rivier bij mijn huis. Er zijn in de stad een paar groepen die...
Steppen met die handel
Ik was van mijn step geflikkerd, want ik had het wiel er niet goed ingeklikt, lang verhaal en het bomt verder ook niet, het komt erop neer dat ik bloedend binnen kwam gestrompeld bij de fietsenmaker, voorwiel in de hand. Hij had de step in één tel gemaakt. “Hoe oud...
Mijn buurman, mijn rots
Ik was even bang dat Pim overleden was. Pim is mijn buurman. Niet letterlijk mijn buurman, hij woont een blok verder, maar wel dermate buurman dat hij het vaste rustpunt in mijn leven is. ’s Ochtends als ik naar mijn werk fiets, zit hij al voor zijn huis te vissen. In...
Toen Sofia bij ons was #in memoriam
“Zitten, niet bewegen,” zegt Sofia ruim een week geleden. Ze ligt in het ziekenhuis en heeft haar schetsboek gepakt. Ze wil me tekenen. Ik lach en wijs iets aan. “Niet lachen en niet wijzen,” sommeert ze. “Zo kan ik je niet tekenen. Stilzitten.” Gefocust trekt ze...
Titanic 2.0
Tien jaar geleden, 2012. Ik voelde me een Oosterse prinses in deze jurk van Addy van den Krommenacker. Liep ik erin, dan waaiden de voile zijkanten op. Ik was op een feest van de Persgroep op het Cruiseschip s.s. Rotterdam. De lichtjes van het feest waren al vanaf...
De dood van een apparaat
De dood van een apparaat. Hoe vallen laptops? Niet anders dan dat je van de trap valt. Je mist een trede, omdat je net je jurk recht trekt, zoiets, en voor je er erg in hebt flikker je ruggelings naar beneden. Ik weet er alles van, lees maar. Zoiets gebeurde met mijn...
Reizen zonder reisgenoot
Nu de reisgenoot en ik een verschillende afslag hebben genomen, wandel ik in een ander landschap. We hebben onze tenten opgebroken en zijn voortgegaan. Een omhelzing op het kruispunt, en door. Het voelt vertrouwd, het nomadische leven. Alleen ben ik niet. Mijn...
Waarom we op jurkendieet moeten
jurkendieet Anna appt: ‘Wat zou jij doen, een groter huis kopen of tien vuilniszakken kleding wegdoen?” Een groter huis kopen, app ik terug. Maar daar heeft ze op dit moment geen geld voor, dus dan wordt het toch tien vuilniszakken wegbrengen naar het goede doel. Ze...
asverstrooiing: daarom wil ik begraven worden en niet gecremeerd.
Ik had een asverstrooiing dit weekend. Los van het feit dat de aanleiding van een asverstrooiing altijd heel verdrietig is, is de uitvoering vaak knullig. Nog nooit heb ik een normale, eerbiedwaardige asverstrooiing meegemaakt, Je moet het officieel aanvragen, bij de...
Man in de trein naar Leeuwarden
In de trein naar Friesland is een blonde man tegenover me komen zitten. Hij begint een praatje. “Hoe oud ben je? “ vraagt hij na tien minuten. Ik vraag hem te schatten, hij vindt dat een irritante wedervraag, ik zeg daarop dat ik zijn vraag impertinent vind. Hij gokt...