- Dit stukje is geschreven in een lichtblauwe tuniek van Loop a.life
Ja hoor, daar is ze weer. “Ha, jij van perron 18. Je moet me advies geven. Ik moet naar de koning en koningin.”
In Livstores staat die-ene-mooie-vrouw-van-het-perron ( hierna te noemen: DEMV). Elke ochtend zie ik haar als ik naar mijn werk in Tilburg ga. Ze is ongeveer even oud als ik, maar dat is dan ook de enige overeenkomst. DEMV heeft stijl blond haar, en kleedt zich goed. Een stijlvolle broek (geen jeans!), laarzen of pumps, een getailleerd jasje. Ze is zoals je het meer zou moeten zien, gekleed come une Parisienne. Die denken tenminste na als de ze deur uitgaan. Rukken niet een willekeurige spijkerbroek uit de kast en een trui van de berg waaraan ze nog even moeten ruiken of het nog kan. Ik durf te wedden dat het bij veel Nederlandse vrouwen zo gaat in de vroege ochtend. Dit kan dus niet, dames. Als je de deur uitgaat, kom je tevoorschijn. Laat je zien zoals je bent en denk na wat je over je benen trekt.
Zo niet DEMV. Een paar weken geleden zag ik haar weer staan op het perron, zoals bijna elke ochtend, met haar lange stijle haar in een staart (geen rommelige staart) en dit keer met een gebroken witte penciljurk. ‘Ik geef haar een compliment’, dacht ik, want het is altijd leuk om een compliment van een vreemde te ontvangen. Ik zei dus dat ze een smaakvolle jurk aanhad. Ze bedankte me, zeggend “dat het haar ook was opgevallen dat ik me goed kleedde.” Wij vrouwen letten op elkander, maar vriendelijk zijn we ook. Nooit te beroerd voor een blij-makend woord. Dat is het leuke aan ons.
DEMV staat nu in Livstores, voor de spiegel, en vraagt mijn advies. Ze heeft een lichtblauwe jurk uitgekozen, maar ook een donkerblauwe met oranje accenten. Ik adviseer de laatste jurk. “Vond ik zelf eigenlijk ook, dat oranje accentje is leuk,” zegt ze. “Ik hoop dat Maxima zegt: ‘wat een mooie jurk’. Ja, dat willen we allemaal wel, dat Maxima tegen ons zegt: ‘wat een mooie jurk,”. Maxima is het stijlicoon van het Koninkrijk der Nederlanden (ik zou haar alleen wel adviseren om alleen nog Nederlandse ontwerpers te dragen. Geen Natan, bijvoorbeeld). DEMV lacht voor de spiegel en draait rond. ”Dank voor je advies, dat moest ik even horen,” knikt ze, en ze trekt haar pumps uit. Ik zie haar al zitten in die jurk, op het grande banquet, omringd door lakeien, een stralende Maxima aan het hoofd, naast de koning. Ik kijk teveel films, dat is het. Er lopen mensen in de winkel, ik trek een jurk uit de rekken en als ik opkijk om nog iets tegen DEMV te zeggen, is ze weg. Door de winkelruit zie ik haar monter lopen op haar hakken, het tasje met de jurk in de hand.
Maar waarom moet ze naar de koning en de koningin? Wat doet ze eigenlijk voor werk? En hoe weet ze dat ik dit blogje heb getikt, waarin zij de hoofdpersoon is? Hopelijk kom ik haar binnenkort weer tegen op het perron van spoor 18..
info: Deze tuniek van Loop a life kocht ik bij Livstores, waar ik DEMV ook ontmoette. Hij is gemaakt van oude spijkerbroeken, de stof is opnieuw geweven tot een tuniek. Er kwam geen verf aan te pas, circulair en duurzaam. Maar hij zit vooral zo lekker. Je kunt hem dragen als trui of als jurk, met pumps of met laarzen. Dit is één van mijn favo kledingstukken. Denim tuniek, via Loop.alife of Livstores, Twijnstraat 41 Utrecht. Laarzen, Alberto Gozzi. Foto: Kilian
