Het vuur laait op. Achter ons gnuiven de paarden. De zon is onder gegaan, het is volle maan. We zwijgen, voelen de warmte van het vuur. Er valt ook niets te zeggen, elk woord zou te veel zijn. Het is nu alleen maar wij, onder de maan. Hij heeft zijn arm om me heen geslagen, mijn hoofd op zijn schouder. Dit moment is nog nooit geweest, en het hoeft niet meer te komen. Het is eenmalig. De eeuwigheid in één moment. “Wat ben ik blij dat je terug bent.” Zegt hij zachtjes. “Ik blijf bij je.” Dat meen ik.
Ze hebben een toernooi voor hem georganiseerd, de groep waarmee hij paardrijdt. Het is een soort afscheidstoernooi, omdat hij weg gaat. Dit is zijn roedel. Rustige mensen met gevoel voor dieren en gevoel voor het leven. Sommigen ken ik nog, van een paar jaar terug. Ze omhelsden me, toen ik met hem aan kwam lopen. Ook zij waren blij dat ik terug was, zeiden ze. “En nu niet meer zo lang weg blijven.” Achter ons zitten ze aan tafels. Ze eten het vlees, wat op het vuur lag. Er klinkt gelach en gepraat.
Zo zitten we een poosje bij het vuur, los van de rest. Schuiven even later aan bij de ruiters. Brengen een toast op hem uit, op het leven, op jou. Hij is moe, zegt hij na een tijdje tegen me, laten we naar huis gaan. “Tot snel,” zeggen de vrienden. Het is de beste afscheidsgroet die er is. Je gaat elkaar altijd weer zien, misschien zelfs ontmoeten. Is het niet in het echt, dan wel in je dromen, in gedachten, in een blog. Zijn lange, rijzige gestalte loopt weg. Nog even langs de stallen. Hij aait zijn paard. Het hoofd van het paard op zijn schouder. “Tot snel.”
De morfinepillen werken niet meer, inmiddels heeft hij een morfinepomp. “Eigenlijk ben ik nu een junk, maar dat maakt niet uit, ik zal hier toch niet lang meer blijven,” zegt hij. Hij heeft nooit doekjes om de realiteit gewonden. Soms is hij lang stil. Dan incasseert hij de pijngolven die door de morfine heen komen. Ik kan dan ook beter niets zeggen. Alles is teveel, prikkels van geluid, geur of licht. Als de pijngolf voorbij is, klaart zijn gezicht weer op. Dan pakt hij mijn hand.
like onze facebookpagina
