Tussen de hemel en de aarde is het bos. Letterlijk en figuurlijk.
In de overdrachtelijke zin word je vanaf je geboorte het bos in gestuurd. Dat is niet erg, want het bos is spannend en kent veel geheimen. Als kind denk je nog even dat het allemaal overzichtelijk is. Je wereld bestaat uit tien bomen om je heen. Mijn dochter gaf een voorbeeld van die denkwereld toen ze een jaar of drie was. ‘Waarom blaffen vogels niet?’ vroeg ze. Ik probeerde hardop denkend een uitleg te vinden (want waarom blaffen vogels eigenlijk niet? Of balken? Mauwen? Hinniken?). Ze knikte aan het eind van mijn uitwaaierende relaas bevredigd.’Mooi, dan weet ik dat. Dan weet ik nu alles, want dit wist ik alleen nog niet.’ En ze ging weer verder op haar stepje.
Ouder wordend, kom je erachter dat er meer bomen zijn dan die tien op de veilige binnenplaats om je heen. Je wilt het hele bos zien. Meer, verder, door. Weg van die gebaande paden. Verdwalen wil je, avonturen meemaken, kabouters, elfen en hobbits ontmoeten. Sommige mensen blijven in die fase hangen, zoals ik.
Ik heb ze ontmoet, de kabouters, elfen en hobbits. Ik sprak met de dwergen en gnomen. Ik weet nu dat het bos oneindig veel groter is dan ik ooit dacht. Je wordt vertrouwd met de bomen, enten die er lang over hebben gedaan om te groeien en bescherming te bieden tegen regen, wind en noodweer. Je moet bij de bomen in de buurt blijven, bij goede, gezonde bomen. Die hebben loof.
Mijn kinderen (14 jaar) hebben ook ontdekt dat het bos groter is dan onze veilige pallisade, omringt door de tien bomen. Ze gaan het bos in, ik hou soms mijn hart vast, maar altijd komen ze weer terug naar onze eigen veilige plaats in het bos. Dan omhels ik ze, we zijn weer samen. Ze zijn niet te grazen genomen door die valse kobold die ik nog ken van vroeger, een eindje verderop. Ze hebben niet geluisterd naar het geraaskal van de tovenaar. Uitgelaten vertellen ze van hun avonturen in het grote bos. Ze zijn blij, en dat snap ik ook wel, want niets is zo leuk als het bos ontdekken.
Deze jurk staat voor leven in het bos, dat inmense, spannende en prachtige bos dat het leven is. Hij staat voor zitten tegen een boomstronk om even op adem te komen en de humus te ruiken. En weer op te staan en door te gaan.
info: jurk. Modstrom, ketting, handgemaakt in Barcelona, schoenen, Bally
fotografie: Martin Reschad
www.mrxmedia.nl
