klooster jurk

door | 18 augustus 2014 | Columns, jurken, lange jurk | 1 reactie

Deze jurk droeg ik in het klooster, afgelopen week. Met kloostersandalen.
Daar werd flink op gereageerd, toen ik aankondigde dat ik het klooster in zou gaan.
“Dat lijkt me in jouw geval een héél goed idee” zei een collega. (?) Of:
“Pas maar op, er komt een hoop troep uit, in zo’n klooster.”
“Dat zal eens tijd worden.”
“Als het maar niet bij de monniken is.”
En:
“Wat zul je veel schrijven”
Ik was dus op alles voorbereid.
Vooral de tweede opmerking klonk als een serieuze waarschuwing. Ik zette me schrap en nam verschillende schrijfboeken en een computer mee.
In het klooster heb je een ritme van getijdengebeden, dat zijn soort Gregoriaanse liederen die de monniken tegen elkaar zingen. Je mag meezingen, hoeft niet. Die van zeven uur ‘s ochtends skipte ik stelselmatig. Als enige, bleek later. Eten deed je in stilte.
Er waren de monniken en de gasten. At je bij de monniken, dan werd het eten met zoveel rust en zorgvuldigheid opgediend, dat je er zelf van binnen ook stil van werd. Mindfullness avant la lettre. Bij één monnik betrapte ik er mezelf tijdens een getijdengebed opnieuw op dat ik me wel heel gedetailleerd een voorstelling aan het maken was van wat er onder zijn pij zou kunnen zitten. Toen heb ik nog maar eens extra het Mea Culpa gezongen, met gebogen hoofd. Leg af, die oude mensch.
Er kwam geen troep uit, en ik kreeg geen RSI vanwege het onmatig veel schrijven. Je kuierde langs de zee en nam er een duik in, deed mee aan de getijdengebeden, schreef eens wat, wandelde door de prachtige tuin, las. Ik werd met de dag vrolijker, de vrolijkheid die ik van mezelf ken als ik echt relaxed ben. Een beetje tegendraads bleef ik wel, maar ook het ramkoerserige ging er al snel van af.
‘Mooie jurk,’ zei een monnik.
‘Ik ben dol op jurken, ik heb er zelf ook elke dag één aan.’ lichtte hij toe.
Dat was een van de mooiste jurkencomplimenten sinds tijden.
Ik mis het klooster. De rust, de eenvoud. En als ik deze jurk aantrek, weet ik dat ik niet moet vergeten kloosterelementen in mijn leven te houden. Zoals aandacht, stilte, en vooral de wetenschap dat je niet naar God hoeft te zoeken, want hij is er al.
Fotografie: Selfies

 

Info: Jurk, Orno Farho prijs vergeten, schoenen, Ecco
Wil jij meehelpen het Grote Jurkenboek mogelijk te maken of wil je deze blogs gebundeld met drie extra blogs? Ga naar https://4just1.com/profile/917

levensles

Alles stroomt.

 

Partners

Vinted

Instagram