De meeste Oekraïeners in Utrecht hebben nu een eigen ruimte, de Diakonie van de Protestantse Kerk Utrecht organiseerde een bijeenkomst voor de gastgezinnen.
Bij de borrel kwamen de verhalen los. Een man had drie vriendinnen opgevangen. Het waren leuke meiden, het was gezellig geweest. Eén van de vriendinnen vroeg: “Mag mijn moeder ook komen?” hij vond het prima.
Waar onze Sofia met één kleine rugzak aankwam, was dat bij Thomas anders. Bij hem kwam een Oekraïener met tich koffers. Hij had dertien paar schoenen bij zich.
Ina had een Oekraïense in huis die nooit meer weg wil. Bij het zien van het schip was ze zo gaan gillen dat ze er niet in hoefde. Ze domineert het huis behoorlijk, heeft constant ruzie met haar dochter. Pas kreeg Ina een flash. Ze dacht: “Hoe is het ook alweer gekomen dat hier om elf uur ’s avonds een Oekraïense vrouw zuurkoolsoep staat te koken in mijn keuken.
Dan Sofia, die hier boven in het huis sieraden maakte, met wie je kon lachen, en die nu weer verder haar eigen pad vervolgt. Het is stil in huis zonder Sofia. Ik zal haar weer eens bellen, voor een koffie.
Lees ook: https://www.jurkenvanmaria.nl/onze-oekraiense-gast-vertrekt-naar-de-boot-op-de-keulse-kade/
Foto gemaakt in Rotterdam, tijdens moederdagweekend. Tuniek van @LIVStores, Twijnstraat 41 Utrecht. Elements of Freedom
