‘Ik val op innerlijk, niet op uiterlijk’, hoor ik mezelf nog zeggen. Bullshit. Alsof je tot over je oren verliefd wordt op iemand die jij niet aantrekkelijk vindt. Nee dus.
Zo is dat toch ook bij jurken? Je hebt alleen interesse om eventueel te gaan passen als de buitenkant je aanstaat. Tinder is ook zo. Het is de datingapplicatie van nu. Lelijk krijgt jouw ‘nope’ en mooi krijgt jouw ‘like’. Is de ‘like’ wederzijds, dan heb je een match. Een tinder-match. ‘Ik doe niet mee aan die vleeskeuring’, zei ik met mijn grote mond tegen mijn zus. En toch werd ik nieuwsgierig. Zodoende installeerde ik de app op mijn telefoon. Daar ging ik. ‘Nope’, ‘nope’, ‘nope’, ‘like’, ‘nope’, etc. Aan de kassa in de Jumbo, op het werk, in de auto. Het heeft niet lang geduurd tot tinder mijn dagen vulde.
Ik wantrouw mensen. Alert, op mijn hoede en overgevoelig benader ik vreemden. En dus voelde ik me best een waaghals, met mijn tinder-account. Mijn instelling was om ‘gewoon’ nieuwe mensen te leren kennen, want ik was vastbesloten de komende jaren vrijgezel te blijven. Doen en laten wat ik wilde naar behoefte. Vrij zijn. Puberaal gedrag. Het leek me heerlijk. Ondertussen veegde ik de ene na de andere pot naar linksonder. ‘Nope’, dus. En toen zag ik haar. Te mooi voor tinder, eigenlijk. Wantrouwen. Dat zal vast een catfish-account zijn, dacht ik. Een vies oud mannetje dat via tinder zijn slag slaat. Dat denkende, gaf ik haar toch mijn like. Fijne spanning. Zouden we matchen?
‘Ben jij echt gay?’, verscheen er om half twaalf ’s avonds op mijn telefoon. Mijn plan was te gaan slapen, maar tinder wekte me. Ze was het. We waren een match. Spanningsniveau honderd. ‘Ik ben gay, net zoals jij neem ik aan?’, antwoordde ik. Ik vond haar interessant, en zij mij. Nog steeds denkende aan mijn doemscenario van de vieze kluizenaar. Ik ben impulsief, ken geen grenzen en moet ervoor waken dat ik niet in een tunnelvisie terecht kom. Ook daarin klikten we. Zo appten we tot twee uur in de nacht, gevolgd door een telefoongesprek van twee uur. Ze was echt. Geen catfish. Geen viezerik. Nee. Integendeel. Haar stem was hemels. Net zoals haar foto’s. Ik werd nieuwsgierig. Zij ook.
Een paar dagen later zat ze naast me op mijn bank. ‘Kijk nou uit Sas’, ‘Doseer nou eens’, ‘Let op jezelf’. Ik werd geadviseerd, maar negeerde het. Ik wilde haar zien, en kon niet wachten. Gelukkig, achteraf. Ik droeg mijn nieuwe legerachtige jurkje en voelde me stoer, semi-sexy en onweerstaanbaar. Al snel werd duidelijk dat we ook daarin matchen. Ze had lang zwart haar, een onweerstaanbare lach, is half Indonesisch en net als ik, prettig gestoord. Ik was meteen verkocht, voelde al snel vlinders en heb sindsdien een tunnelvisie. Ik doseer, maar met mate. Ik voel me aangetrokken van top tot teen en heb geen moment getwijfeld haar te leren kennen. Ja, een jurk als zij zou ik meteen de paskamer insleuren. Aantrekken en mee naar huis nemen. Bonnetje hoeft niet, want ruilen is geen optie.
Tinder heb ik inmiddels verwijderd, want ik ben verliefd. Tot over mijn oren. Omdat ze mooi is, van buiten en gelukkig ook van binnen.
Info:Jurk, Shoeby IJsselstein, schoenen, Van Haren, panty, Christine le Duc
Tips
• Durf! En combineer een jurkje met stoere laarzen. Het geeft je outfit een stoere touch.
• Geef je outfit wat kleur door je lippen te stiften en je nagels te lakken.
• Ben jij net zoals ik een waaghals en wil je uitpakken op je afspraakje? Ik droeg jarretelkousen onder dit jurkje. Klein detail, die je outfit onweerstaanbaar maken
fotografie: Marieke van Willigen marieke@jurkenvanmaria.nl
