Turkse jurk

Het klinkt natuurlijk exotischer als je zegt dat je in de herfstvakantie naar de ‘Turkse Rivièra’ gaat dan dat je toegeeft dat je een all-inclusiveje hebt gepakt. De zon zoeken in de herfstvakantie, is overigens een aanbeveler.

Het begint hier guur te worden, rond oktober. Je moet steeds vaker je winterjas aan, en het komt geregeld voor dat je rillerig in een druipende jurk thuis komt, overvallen door een regenbui. Dat zal voorlopig alleen nog maar erger worden. Vlucht nu het nog kan!

Op zich is een all-inclusive een absolute afrader voor een langere vakantie. Russische of Britse tokki’s in je hotel. Tokki’s zijn internationaal, ze zijn overal gelijk. Ze drinken, schreeuwen en hebben een Heinekengezwel. In het hotel wordt alles voor je gedaan, ook als je daar niet om gevraagd hebt.

“You want massage?”

Nee, lazer op, ik ben aan het lezen.

Bij het zwembad de hele dag Turkse top-40-pulp op vol volume, en ‘s avonds ladingen kebab happen, die je noodgedwongen wegspoelt met raki.

In de herfstvakantie is dit alles prima te pruimen. Het zijn tenslotte slechts een paar dagen. Zolang je niet aan het zwembad gaat liggen maar aan de zee, is het heerlijk. Want die zee is en blijft Mediterraan, prachtig blauw en warm. Je hebt een stapel boeken en je laptop mee, over het avondeten hoef je niet na te denken.

Zoon Kilian heeft het niet op een all-inclusive. De eerste dag vindt hij het nog wel leuk. Alles is nieuw, er valt vanalles te ontdekken. Maar de tweede dag begint hij zich te vervelen. In een strandstoel hangt hij onderuitgezakt spelletjes op zijn mobiel te doen. Een lezer is hij niet. Iedere ochtend vraagt hij steevast: ‘Wat gaan we doen?’ of ‘Wat is het plan?’

Vandaar dat we bij onze laatste herfstallinclusive in Turkije ons gelummel om Kilians wille onderbraken met het bezoeken van omliggende plaatsen. We kwamen met de dolmus (een busje waar je naar eigen inzicht kunt  in- en uitstappen) in een oud en onaangetast Turks plaatsje. We kochten brood in een winkel die ook kroonluchters, onderbroeken en trouwjurken in het assortiment had. Ergens in een hoek zagen we deze jurk hangen. Ik paste hem en keek in een gebarsten spiegel hoe de rode jurk stond. De verkoper stond er handenwringend en grijnzend bij.

“Beautiful,” zei hij,

“You so beautiful,”

Zoon en dochter lieten een onderdrukt schamper lachje horen. Ik gaf ze een knipoog en pakte de jurk in. Want inderdaad, de jurk is beautiful.

Morgen gaan we naar Barcelona. Geen all-inclusive, dat gaan we voorlopig niet meer doen. Maar deze jurk gaat in de koffer.