Lusifemia en mijn allereerste eigen cabaretshow
Soms gebeurt het dat je heel kort in een luchtbel onder water in Atlantis leefde. Daarna zwem je naar boven en ben je weer keihard op het land. Ook leuk, maar je kunt de herinnering aan de luchtbel niet vergeten. Ik ben inmiddels al een paar dagen aan land maar denk...
gesprekken bij het koffieapparaat
koffieapparaat Het koffieapparaat op het werk is niet voor niets een filmset bij Toren C. Nu we weer naar ons werk mogen, is dat weer genieten geblazen. Die vage, gefragmenteerde gesprekken. Nergens smaakt de koffie zo goed als op mijn werk. - Hee! Hoe is het? -...
Hoe zelfs Kersthaters zich over kunnen geven aan het Grote Kerstgevoel
Deze Kerst dreigt zowaar leuk te worden. De kinderen zijn dit jaar op eerste kerstdag bij mij, een historisch moment. Daarnaast hebben we plotseling verschrikkelijke kerstliedjes gezongen met mijn koortje, waar ik even plotseling op zat, was nog leuk ook (zie...
Op het kruispunt: mijn eerste schreden op het theologiepad.
Voor mijn studie theologie (VU, start januari) zijn we bezig met de onderwerpen waarden, kruispunten en voorbeelden in je leven. 32 jaar geleden kreeg ik een metafysisch doorkijkje naar later, zonder dat ik het besefte. En later kreeg ik zelfs een terugblik naar dat...
Steppen met die handel
Ik was van mijn step geflikkerd, want ik had het wiel er niet goed ingeklikt, lang verhaal en het bomt verder ook niet, het komt erop neer dat ik bloedend binnen kwam gestrompeld bij de fietsenmaker, voorwiel in de hand. Hij had de step in één tel gemaakt. “Hoe oud...
In memoriam Sis van Rossem
Inmiddels een jaar geleden is Sis van Rossem overleden. We zullen haar niet vergeten, haar naam zij met ere genoemd. Vroeger hebben we nog les van haar gehad, tijdens onze studie Nederlands. Mijn vroegere studiegenoten en ik apten erover vanochtend. We zijn allemaal...
Mijn buurman, mijn rots
Ik was even bang dat Pim overleden was. Pim is mijn buurman. Niet letterlijk mijn buurman, hij woont een blok verder, maar wel dermate buurman dat hij het vaste rustpunt in mijn leven is. ’s Ochtends als ik naar mijn werk fiets, zit hij al voor zijn huis te vissen. In...
Pasen: de banaliteit van het kwade en van het goede #mini-essay
Goede vrijdag en Pasen: de banaliteit van het kwade en van het goede Op Goede Vrijdag zagen we de film ‘Wannsee’, over de vergadering in Berlijn, waarin besloten werd hoe het jodenvraagstuk definitief op te lossen. In twee uur tijd werd besloten hoe en waar de elf...
Waarom niets zo leuk is als 50 jaar
Ik ben al een paar weken 50 jaar en het begint te wennen! Niet meer dat lullige 49, zo’n net-nietleeftijd, maar gewoon, keihard een halve eeuw. De studenten en mijn kinderen vinden dat ik al met één been in het graf sta, zelf heb ik dat idee helemaal niet. Ik zwier...
Toen Sofia bij ons was #in memoriam
“Zitten, niet bewegen,” zegt Sofia ruim een week geleden. Ze ligt in het ziekenhuis en heeft haar schetsboek gepakt. Ze wil me tekenen. Ik lach en wijs iets aan. “Niet lachen en niet wijzen,” sommeert ze. “Zo kan ik je niet tekenen. Stilzitten.” Gefocust trekt ze...
videokunstwerk van een vriend: “De future is female!”
Hoe uit een vergissing via social networks een videokunstwerk ontstaat. Een mooie jurk, van Moniek Miedema, gekocht in Groningen. Vriend Arie Willem ken ik nog van mijn Abstedetijd. Ik heb een tijdje les gegeven op die school. Ik was nog studerende maar er was een...
„
Alles stroomt.
Vinted
